K

ilk gününden kaçan, büyüleyici bir aile tatili resmi veya Cadılar Bayramı kostümündeki sevimli çocuk hayali gibi, bilmeden “anaokulunun ilk günü” fotoğraf fantezisi yaşadım. Beni suçlayabilir misin?

Çocuğum kesinlikle çok büyük sırt çantasıyla okul otobüsünün önünde poz verilecekti. Birkaç gözyaşını geri çekerdim. İkimiz de gurur duyarız. Otobüsün önündeki resimden sonra, otobüs ufukta küçülmeden önce kesinlikle daha fazlasını içeriden sallayarak alacağım.

Ama hayır.

Bunun yerine, okul otobüsüne hak kazanmıyoruz. Bu yüzden onu okula sürdüm (tekme ve çığlık atıyorum, muhtemelen bahsetmeliyim) ve el ele el ele piggyback’e iki blok yürüdük, sonra el ele tutuştuk.

Ve tam da okul bahçesine yaklaştığımızda cıvataladı. okuldan uzak.

Anaokulunun ilk günümüz

Ve ondan sonra aradım, henüz arkadaşlarım olmayan diğer ebeveynlerin önünde çılgınca gelmemeye çalıştım, “Anne bu ayakkabılarda koşamaz. Lütfen buraya gelin yoksa inşaat işçisinden sizi tutmasını ve sizi geri getirmesini isteyeceğim. ”

Geri döndü. Arka tarafının çok daha garip fotoğraflarını çektim: içme çeşmesinde sevimli aşırı büyük sırt çantalı çocuk, benden bakan sevimli çocuk ve popüler bulanıklık çocuğu (kameranın kapalı olduğunu düşünen).

Parlak tarafta, çizgileri bulmaya çalışıyordum

Sınıfın içindeyken, yüzünün tarafının yarı içen bir resmini aldım.

Mutlu, değil mi?

Ertesi gün – okulun popüler ikinci günü – Alec onu bıraktı ve babanın her fotoğrafı çekmesine izin verdi!